Stefan Regmunt, urodzony 20 czerwca 1951 roku w Krasnymstawie, to postać znana jako polski duchowny rzymskokatolicki. Jego kariera w Kościele katolickim jest bogata i różnorodna, obejmując wiele istotnych ról i odpowiedzialności.
Regmunt uzyskał doktorat w dziedzinie nauk humanistycznych, specjalizując się w psychologii. Jego wiedza i doświadczenie w tym obszarze miały istotny wpływ na jego duchową posługę i działalność edukacyjną.
W latach 1993–1995 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej, kształcąc przyszłych duchownych tej diecezji.
Następnie, w latach 1995–2007, był biskupem pomocniczym diecezji legnickiej, a w kolejnych latach, od 2008 do 2015, sprawował urząd biskupa diecezjalnego zielonogórsko-gorzowskiego. Jego kadencja w tych rolach charakteryzowała się zaangażowaniem w życie lokalnej wspólnoty kościelnej.
Od 2015 roku Stefan Regmunt pełni funkcję biskupa seniora diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, co świadczy o jego długotrwałym i znaczącym wkładzie w życie duchowe regionu.
Życiorys
Stefan Regmunt przyszedł na świat 20 czerwca 1951 roku w Krasnymstawie. W 1963 roku, w towarzystwie swoich rodziców, przeprowadził się do Jedliny-Zdroju. Zainteresowania edukacyjne rozwijał w II Liceum Ogólnokształcącym im. Hugona Kołłątaja w Wałbrzychu oraz w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia, gdzie zdobył podstawy muzycznej wiedzy. Ukończył naukę ogólną, zdając egzamin dojrzałości w 1969 roku. Po utorzeniu sobie drogi do przyszłości, tego samego roku rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu.
Jednakże w następnym roku musiał przerwać naukę z powodu obowiązkowej służby wojskowej, którą odbył w jednostce kleryckiej w Bartoszycach. Po zakończeniu służby w 1972 roku wznowił studia w seminarium, równocześnie kontynuując naukę na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. W 1976 roku uzyskał tytuł magistra teologii ze specjalizacją w liturgice. Jego święcenia prezbiteratu miały miejsce 29 maja 1976 roku w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu, gdzie został wyświęcony przez arcybiskupa Henryka Gulbinowicza. Po inkardynacji do archidiecezji wrocławskiej rozpoczął długą i barwną karierę duchowną.
W latach 1981–1986 studiował psychologię na Wydziale Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie uzyskał magisterium. W roku 1991 obronił doktorat z zakresu nauk humanistycznych w dziedzinie psychologii, na podstawie pracy dotyczącej postaw religijnych oraz psychospołecznych aspektów modelu kapłana. Jego badania miały duże znaczenie w populacji polskiej.
Regmunt przez lata 1976-1979 był wikariuszem w parafii św. Jerzego w Dzierżoniowie i zarządzał tamtejszym kościołem Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła od 1977 roku jako rektor. Brał aktywny udział jako diecezjalny dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych oraz delegat biskupa ds. misji. Działał również jako zastępca ojca duchownego dla kapłanów archidiecezji wrocławskiej.
W kwietniu 1992 roku, Regmunt został inkardynowany do nowo utworzonej diecezji legnickiej. W latach 1992-1993 pełnił obowiązki proboszcza parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Legnicy. Dodatkowo, w kurii diecezjalnej pełnił rolę dyrektora Referatu Nauki Katolickiej w Wydziale Duszpasterskim oraz aktywnie uczestniczył w radzie kapłańskiej i kolegium konsultorów. W 1993 roku otrzymał tytuł honorowego kapelana Ojca Świętego oraz mianowano go kanonikiem kapituły katedralnej w Legnicy.
Regmunt zyskał również uznanie w wrocławskim seminarium duchownym; w latach 1986-1988 był prefektem, a następnie w latach 1988-1992 wicerektorem. W tym czasie zajmował się wykładami na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu oraz prowadził wykłady z zakresu medycyny pastoralnej oraz psychologii. Regmunt pełnił również rolę rektora Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej w latach 1993-1995.
Wyjątkowym momentem w jego karierze było 3 grudnia 1994 roku, kiedy to papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji legnickiej z tytularną stolicą Castellum Medianum. Jego święcenia biskupie miały miejsce 6 stycznia 1995 roku w bazylice św. Piotra w Rzymie, gdzie głównym konsekratorem był Jan Paweł II, a współkonsekratorami byli arcybiskup Giovanni Battista Re oraz arcybiskup Jorge María Mejía. Przyjął zawołanie biskupie „Servire in caritate”, co oznacza „Służyć w miłości”. W 1995 roku objął funkcję wikariusza generalnego diecezji i skupił się na ewangelizacji, nauczaniu katolickiemu oraz duszpasterstwie.
Pod koniec grudnia 2007 roku, papież Benedykt XVI powołał go biskupem diecezjalnym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. 19 stycznia 2008 roku odbył ingres do katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim, a następnie 26 stycznia 2008 do konkatedry św. Jadwigi w Zielonej Górze. W 2015 roku, w związku z problemami zdrowotnymi, złożył rezygnację z pełnionej funkcji, która została przyjęta 23 listopada 2015 roku. Do momentu wyznaczenia jego następcy, Tadeusza Lityńskiego, zajmował się pełnieniem obowiązków administratora apostolskiego diecezji.
W strukturach Konferencji Episkopatu Polski, Regmunt od 1996 do 2005 roku pełnił rolę delegata ds. powołań oraz uczestniczył w różnych komisjach, m.in. w Komisji ds. Duszpasterstwa. W 2002 roku zorganizował Narodową Pielgrzymkę Osób Niepełnosprawnych do Lourdes, a w kolejnych latach był przewodniczącym Zespołu ds. Służby Zdrowia oraz członkiem Komisji Rewizyjnej w Caritas Polska. W 2011 roku papież Benedykt XVI powołał go do Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia.
Regmunt miał również znaczącą rolę w społeczności duchownej, będąc współkonsekratorem wśród biskupów pomocniczych. Otrzymał również stopień wojskowy kapitana rezerwy w Wojsku Polskim w 1998 roku. Niestety, w 2021 roku Stolica Apostolska, po rozpatrzeniu zgłoszeń dotyczących nieprawidłowości w jego działaniach w zakresie ochrony dzieci, podjęła decyzję o nałożeniu restrykcji na jego działalność oraz zobowiązała go do partycypowania w wydatkach diecezjalnych związanych z zapobieganiem wykorzystaniu seksualnemu dzieci.
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2020 roku Stefan Regmunt otrzymał odznakę honorową „Za Zasługi dla ochrony zdrowia”, co potwierdza jego wkład w tę ważną dziedzinę.
W 2004 roku nadano mu honorowe obywatelstwo Jedliny-Zdroju, a w 2016 honorowe obywatelstwo Zielonej Góry, z którego zrezygnował w 2021 roku.
W 2012 roku został uhonorowany Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego, co podkreśla jego znaczenie w tym regionie.
W 2023 roku otrzymał medal „Milito Pro Christo”, co dowodzi jego zaangażowania w działalność na rzecz innych.
Oceń: Stefan Regmunt