Stanisław Parzymies

---

Życiorys

Stanisław Parzymies urodził się w rodzinie rolniczej jako jeden z czterech synów Pawła oraz Franciszki, z domu Staszczak. Swoje edukacyjne początki zakończył w 1956 roku, kiedy to uzyskał dyplom liceum ogólnokształcącego w Krasnymstawie. Pięć lat później, w 1961 roku, ukończył studia na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej, broniąc przygotowaną pod okiem Ludwika Gelberga pracę z zakresu prawa międzynarodowego pt. „Zatoki historyczne”. Będąc aktywnym studentem, brał udział w życiu uczelnianym jako członek władz Zrzeszenia Studentów Polskich.

1 sierpnia 1961 rozpoczął swoją karierę zawodową w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w Departamencie V, który zajmował się Afryką i Azją. W trakcie swojej kariery trzykrotnie pełnił obowiązki zastępcy ambasadora, pracując w takich miejscach jak Tunis, Kinszasa oraz Algier. Jednak w 1975 roku, z powodu sytuacji rodzinnej, został odwołany z placówki w Algierii i usunięty z Ministerstwa po tym, jak jego brat zdecydował się na nielegalny wyjazd do Stanów Zjednoczonych.

Po tym incydencie, od 1 listopada 1975 roku, objął stanowisko starszego asystenta w Zakładzie Krajów Rozwijających się Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W 1979 roku uzyskał doktorat w PISM na podstawie swojej dysertacji dotyczącej „Polityki śródziemnomorskiej państw Maghrebu”. Z czasem jego zainteresowania zaczęły koncentrować się na bezpieczeństwie europejskim oraz na polityce zagranicznej Francji. Uczestniczył w zagranicznych stypendiach oferowanych przez PISM oraz rządy Francji i Niemiec, a także Fundację im. Friedricha Eberta. W 1985 roku uzyskał habilitację dzięki pracy „Czynnik wojskowy w polityce zagranicznej Francji 1958–1982”. W 1993 roku został profesorem.

W latach 1992-1993 pełnił funkcję kierownika podyplomowego Studium Służby Zagranicznej PISM, a po likwidacji instytutu przeszedł do Departamentu Badań Strategicznych PISM w MSZ. W 1994 roku rozpoczął pracę jako profesor nadzwyczajny w ISM UW, a od 2000 roku został profesorem zwyczajnym. W latach 90. skoncentrował się na badaniach dotyczących politycznych i instytucjonalnych aspektów integracji europejskiej, a również na zagadnieniach związanych z prawem dyplomatycznym oraz organizacjami międzynarodowymi.

Oprócz wykładów prowadzonych w języku polskim, Parzymies nauczał również w języku francuskim, obsługując międzynarodowych studentów na ISM UW. Jako przewodniczący rady naukowej ISM UW oraz kierownik Zakładu Integracji Europejskiej, aktywnie angażował się w działalność akademicką. Dodatkowo, prowadził zajęcia jako profesor zwyczajny na Wydziale Biznesu i Stosunków Międzynarodowych Akademii Finansów i Biznesu Vistula w Warszawie.

Wśród jego doktorantów znaleźli się między innymi: Jarosław Gryz (1998), Joanna Starzyk-Sulejewska (2001), Rafał Trzaskowski (2004), Andrzej Szeptycki (2004), Paweł Borkowski (2004), Małgorzata Mizerska-Wrotkowska (2007) oraz Karolina Helnarska (2007).

Stanisław Parzymies jest żonaty z arabistką Anną, z którą ma dwóch synów, Pawła oraz Andrzeja.

Odznaczenia

W 2014 roku Stanisław Parzymies został uhonorowany przez ambasadora Francji wyjątkowym francuskim Orderem Palm Akademickich. Oprócz tego, jego osiągnięcia zostały docenione także poprzez nadanie mu Złotego Krzyża Zasługi oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Warto również wspomnieć, że otrzymał odznakę honorową Zasłużonego Pracownika Służby Dyplomatyczno-Konsularnej, co dodatkowo potwierdza jego znaczący wkład w dziedzinie dyplomacji.

Wybrane publikacje

Stanisław Parzymies jest autorem wielu znaczących publikacji, które przyczyniły się do zrozumienia kluczowych zagadnień dotyczących polityki międzynarodowej oraz współpracy europejskiej. Oto wybrane prace, które odzwierciedlają jego zaangażowanie w te obszary:

• Czynnik wojskowy w polityce zagranicznej Francji 1958–1982, Warszawa 1984,
• Przyjaźń z rozsądku. Francja i Niemcy w nowej Europie, Warszawa 1994,
• Europejskie struktury współpracy (red.), Warszawa 1995,
• Stosunki międzynarodowe w Europie. 1945–1999; Warszawa 1999,
• Unia Europejska. Nowy typ współpracy międzynarodowej (red. wspólnie z E.Haliżakiem), Warszawa 2002,
• Instytucjonalizacja wielostronnej współpracy w Europie, (autor i redakcja naukowa we współpracy z R. Ziębą), Warszawa 2004,
• OSCE and Minorities. Assessment and Prospects (ed.), Warszawa 2007,
• Integracja europejska w dokumentach, PISM, (wstęp i wybór dokumentów), Warszawa 2008,
• Dyplomacja czy siła? Unia Europejska w stosunkach międzynarodowych (autor, redakcja naukowa, wstęp), Warszawa 2009,
• Polityka zagraniczna Francji po zimnej wojnie. 25 lat w służbie wielobiegunowości, Warszawa 2017.

---

Oceń: Stanisław Parzymies

---