Władysław Słoka

Wojsko i służby mundurowe

Władysław Słoka to postać, która odegrała znaczącą rolę w historii Polski. Urodził się 4 kwietnia 1895 roku w Krasnymstawie, a jego życie zawodowe skupiło się na służbie w piechocie Wojska Polskiego.

Był nie tylko oficerem, lecz także działaczem niepodległościowym, co podkreśla jego zaangażowanie w walkę o wolną Polskę.

W późniejszych latach Słoka pełnił również funkcję nadkomisarza Straży Granicznej, co ukazuje jego wszechstronność oraz oddanie sprawom narodowym.

Życiorys

Władysław Słoka przyszedł na świat 4 kwietnia 1895 roku w Krasnymstawie, wówczas mieście powiatowym w guberni lubelskiej. Był synem Stanisława i Marii z Piotrowskich.

Na początku swojej kariery wojskowej, 1 czerwca 1921 roku, rozpoczął służbę w Głównym Centrum Wyszkolenia w Krakowie, gdzie jego jednostką ojczystą był 4 pułk strzelców podhalańskich. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany na stopnień kapitana, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919, na 1761. miejscu w korpusie oficerów piechoty.

W 1923 roku służył w 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie. Rok później, w 1924, został przeniesiony do 84 pułku piechoty w Pińsku. W kwietniu 1928 roku nastąpiło kolejne przeniesienie, tym razem do batalionu sztabowego Ministerstwa Spraw Wojskowych.

W grudniu 1929 roku, po pewnym czasie spędzonym w batalionie, został przeniesiony do Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. 1 lutego 1934 roku został przydzielony do dyspozycji komendanta Straży Granicznej na pięciomiesięczny okres.

Z dniem 31 lipca 1934 roku, przeszedł do rezerwy, z równoczesnym wprowadzeniem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. 19 marca 1939 roku mianowano go na stopień majora rezerwy, zdobywając 54. lokatę w korpusie oficerów piechoty.

Ordery i odznaczenia

Władysław Słoka był wyróżniającą się postacią w polskiej historii, a jego osiągnięcia zostały docenione poprzez liczne odznaczenia.

  • Krzyż Niepodległości – przyznany 16 marca 1933 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych – odznaczony dwukrotnie,
  • Srebrny Krzyż Zasługi.

Przypisy

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 03.05.2024 r.]
  2. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 675.
  3. M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11.11.1933 r., s. 282.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26.01.1934 r., s. 16.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22.12.1934 r., s. 247.
  7. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 46.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 131, 197.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23.12.1929 r., s. 382.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26.04.1928 r., s. 141.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 363.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 319.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 420.
  14. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 385.
  15. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 67.
  16. Spis oficerów 1921 ↓, s. 234, 875.

Oceń: Władysław Słoka

★★★★★
Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:20