Reuven Szulim Zygielbaum, urodzony 30 stycznia 1913 roku w Krasnymstawie, był postacią o wielkim znaczeniu w polskim świecie kultury. Zmarł 3 lutego 2005 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny. Jako polski aktor, pisarz oraz działacz kulturalny, jego działalność miała znaczący wpływ na społeczność żydowską w Polsce.
Warto zauważyć, że Reuven był również bratem Szmula Zygielbojma, którego życie i działalność również wpisały się w karty historii.
Życiorys
Reuven Zygielbaum przyszedł na świat w Krasnymstawie, w rodzinie żydowskiej, która borykała się z trudnościami finansowymi. Był najmłodszym dzieckiem w rodzinie, której liczba potomstwa sięgała dziesięciorga, a różnica wieku pomiędzy nim a najstarszym bratem, Szmulem, wynosiła aż 21 lat. Już w dzieciństwie przejawiał niezwykłe zainteresowanie teatrem. Związał się z żydowskim Teatrem Młodych w Warszawie, który był pionierską instytucją w Polsce, nawiązującą do eksperymentalnych osiągnięć Solomona Michoelsa.
Kiedy teatr został zamknięty w 1936 roku, Zygielbaum, razem z grupą aktorów, zainicjował działalność centrów recytacji poezji żydowskiej. Dodatkowo, reżyserował liczne przedstawienia w żydowskich szkołach, co pozwalało mu dzielić się swoją pasją i talentem z młodszymi pokoleniami.
Po rozpoczęciu II wojny światowej, 5 września 1939 roku, wyruszył na wschód wraz z bratem Szmulem, jego żoną oraz innym małżeństwem w kierunku Chełma. Po tym, gdy miasto zostało zajęte przez niemieckie wojska, zdecydowali się kontynuować podróż dalej na wschód. W tym czasie, jego matka Józefa pozostała w Krasnymstawie. Ostatecznie Zygielbaum dotarł do Białegostoku, gdzie podjął pracę jako aktor w Państwowym Teatrze Żydowskim.
W wyniku ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, Zygielbaum uciekł do Turkmeńskiej SRR, gdzie nawiązał kontakt z polską delegaturą armii Andersa. Niestety, jego powiązania z członkiem polskich władz emigracyjnych przyciągnęły uwagę NKWD, które postanowiło go zwerbować. Po odmowie współpracy został zesłany na Syberię. Zdołał jednak uciec z obozu pracy i przez pewien czas ukrywał się pod tożsamością zmarłego Eliasza Młynka. Do Polski wrócił w towarzystwie armii Berlinga.
Po osiedleniu się w Lublinie, Zygielbaum został oddelegowany do Komitetu Żydowskiego, gdzie zorganizował szpital dla osób ocalałych z Holocaustu. W 1945 roku postanowił wyemigrować z Polski, dążąc do zachodniej strefy okupacyjnej. Po drodze odwiedził Pragę, Bukareszt i Budapeszt, a ostatecznie dotarł do Grazu w Austrii, gdzie znajdowała się granica.
Po jej przekroczeniu, dołączył do żydowskiej brygady w armii brytyjskiej, a potem osiedlił się w obozie uchodźców. Po opuszczeniu obozu spędził 6 lat w Palestynie, a następnie przeniósł się do Izraela. W 1953 roku osiedlił się w Południowej Afryce. Po wielu latach, w 1994 roku, polska ambasada odnalazła Zygielbauma. W 2004 roku wrócił na stałe do Polski, a jego ostatnie dni spędził w Warszawie. Zmarł i został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej, w kwaterze numer 2.
Przypisy
- Barbara Sułek-Kowalska, Nigdy nie udawał. Pożegnanie Reuvena Zygielbojma, WIĘŹ 2005 nr 4. str. 4 - Laboratorium WIĘZI [online], labo-old.wiez.pl [dostęp 19.10.2022 r.]
- Grób Reuvena Zygelbojma w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Marian Sawa | Seweryn Zenon Sierpiński | Bogna Kicińska | Ligia Borowczyk | Stanisław Pilat (pisarz) | Kuba Badach | Anna Kamieńska | Magdalena Wójcik (piosenkarka) | Antoni Oleszczyński | Witold Pyrkosz | Helena Teodorowicz-Karpowska | Magda Stachula | Henryk Bąk (aktor) | Maria Mamona | Elżbieta Adamczyk | Zofia Nowacka-WilczekOceń: Reuven Zygielbaum